زنجبیل؛ رویکردی مکمل برای مدیریت بیماری های قلبی عروقی

به گزارش روابط عمومی پژوهشکده گیاهان دارویی جهاددانشگاهی، دکتر سعیده ممتاز عضو هیات علمی این پژوهشکده درخصوص این گیاه بیان کرد: زنجبیل گیاهی گلدار از خانواده زنجبیلیان است که بعنوان گیاهی دارویی از زمان‌ های دور به کار برده شده است و هنوز هم در طب سنتی چین جایگاه باارزشی دارد. در ایران باستان نیز این گیاه با نام ژنگویر کاربرد داشت و از ایران و کشورهای عربی به سوی غرب گسترش یافت. زمین¬ساقه (ریزوم) زنجبیل خوراکی است و خواص دارویی و درمانی زیادی دارد.

این عضو هیات علمی اظهار کرد: بیماری های قلبی-عروقی از علل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان هستند و دو فاکتور مهمی که باعث بروز آسیب های جدی و مرگبار ناشی از این بیماری ها می شوند، التهاب و استرس اکسیداتیو هستند.

ممتاز بیان کرد: زنجبیل سرشار از ترکیبات فنلی gingerols می باشد که مسئول بروز خواص ضد التهابی و آنتی اکسیدانی این گیاه است. Dehydrogingerdione،  Shogaolو Gingerol مهمترین اجزای فعال زنجبیل هستند که با کاهش عملکرد مسیر NF-κB، باعث کاهش التهاب می شوند.

وی تاکید کرد: مسیر NF-κB یکی از مهمترین عوامل دخیل در واکنش های التهابی است. همچنین، 6-Shogaol باعث کاهش میزان مارکرهای اکسیدایتو نظیر glutathione (GSH) و superoxide dismutase (SOD) می شود.

وی در پایان اظهار کرد مطالعات نشان داده اند که Gingerol باعث کاهش میزان فعالیت caspase  و کاهش استرس اکسیداتیو می شود. همچنین، تحقیقات پیشین گزارش داده اند که اجزای فعال زنجبیل باعث سرکوب فعالیت سیتوکین های التهابی نظیر TNF-α, IL-1β, IL-6 نیز می شوند. زنجبیل باعث افزایش عملکرد مسیر Peroxisome proliferator-activated receptor (PPAR) نیز می شود که در سرکوب التهاب و استرس اکسیداتیو نقش دارد. بنابراین، بنظر می رسد زنجبیل می تواند باعث کاهش آسیب های جدی و مرگبار ناشی از بیماری های قلبی-عروقی شود.