اسید های چرب

اصطلاح اسید چرب ضروری صرفاً به اسیدهای چربی گفته می‌شود که برای فرآیندهای بیولوژیکی بدن به آنها احتیاج است. در حال حاضر دو نوع اسید چرب ضروری برای بدن انسان شناخته شده‌است که عبارت‌اند از اسیدهای چرب امگا ۳ و اسیدهای چرب امگا ۶.

این اسیدها از رسوب و انباشته شدن کلسترول در جدار رگ‌ها جلوگیری می‌کنند. در لطافت پوست و مو مفید هستند. در برابر آثار زیان بخش اشعه ایکس تا حدودی از بدن محافظت می‌کنند. با بیماری‌های قلبی مبارزه می‌کنند و برای کاهش دادن وزن و همچنین سوختن چربی‌ها مؤثر هستند.

این اسیدها برای رشد کودکان مفید هستند و برای رشد ناخن‌ها نیز مؤثر می‌باشند. همچنین از ریزش مو جلوگیری می‌کنند و برای بهبود و مداوای زخم‌ها مفید هستند. رشکا که نوعی بیماری پوستی است به وسیله مصرف این اسیدها قابل معالجه است.

این اسیدها به منظور درمان اگزما و سودا مفید هستند و اگر به صورت خارجی (از روی پوست) استفاده شوند پوست را سالم و شفاف نگه می‌دارند. برخی از روغن‌های گیاهی به ویژه دانه کتان، آفتاب گردان، گلرنگ، سویا، بادام زمینی، گردو، بادام، روغن جوانه گندم و روغن ذرت حاوی این نوع از اسیدها هستند. روغن‌های اشباع شده، حرارت، نور و اکسیژن هوا از جمله عواملی به شمار می‌روند که به راحتی قادرند اسیدهای چرب ضروری را نابود کنند یا سبب کاسته شدن از مزایای اسیدهای چرب ضروری می‌شوند.

منابع:

Robert S. Goodhart and Maurice E. Shils (1980). Modern Nutrition in Health and Disease (6th ed.). Philadelphia: Lea and Febinger. pp. 134–138.

ISBN 0-8121-0645-8 Whitney Ellie and Rolfes SR (2008). Understanding Nutrition (11th ed.). California: Thomson Wadsworth. p. 154.