کاربردهای درمانی گیاه سولیداگو
زیستگاه و دامنه پراکندگی: بومی بریتانیاست. امروزه به صورت گیاه باغچه و اهلی شده در اروپا یافت می شود. این گیاه به جنگل های سرزمین های پست انتقال یافته و در جنگل های واقع در مسیر رودخانه ها به چشم می خورد.
نام علمی: Solidago Virgaurea L
نام تیره: آستراسه
قسمت مورد استفاده: گل ها و برگ ها
شرح:
سولیداگو گیاهی است چند ساله، به بلندی تا 75 سانتی متر، راست. برگ های ساقه مستطیلی، سر نیزه ای، بدون دمبرگ، دارای دندانه های ریز، کپه ای از گل های خاص تیره کمپوزیته که هرکدام یک طبق زرد رنگ دارند.ساقه دارای خطوط راه راه طولی است. کرک های پوششی که برگ ها را می پوشانند بسیار بلند و یک ردیفه اند. طعم گیاه قابض است. گل ها از ژوئیه تا اکتبر ظاهر می شوند.
خواص:
دم کرده این گیاه برای شستشوی پوست چرب که منافذ باز و بزرگی دارد به کار می رود. همچنین به خاطر محتوای تانن، به منظور تقویت پوست و ماهیچه های شل، هنگام استحمام استفاده می شود. از طرفی سالیداگو دارای فلاونوئیدهایی است که به کاهش التهاب و شکنندگی مویرگ ها کمک می کنند و به عنوان ادرارآور نیز مصرف می شود. در صورتی که مورد استعمال خارجی قرار گیرد باعث التیام زخم ها و جراحت های پایا می شود. در استعمال داخلی مولد عرق، ضد عفونی کننده، و ضد نفخ است. این گیاه عمدتا در التهاب ناچیز حلق و بینی به کار می رود.
مواد تشکیل دهنده:
روغن فرار، فلاونوئیدها، ساپونین های دارای اسید پلی گالیک اگلی کون و یک ماده اصلی قابض.
گردآورنده:رضا غفارزادگان
منابع:
بیگم فقیر،م، 1384، گونه های گیاهی گیاهان آرایشی-بهداشتی، اداره انتشارات دانشگاه گیلان
شما می توانید این خبر را در قالب یک فایل PDF چاپ یا ذخیره کنید. |