کاربردهای درمانی خربزه درختی

 

 

 

 

 

نام: خربزه درختی

نام علمی: Carica papaya L

نام تیره: کاریکاسه

قسمت مورد استفاده: میوه و برگ ها.

زیستگاه و دامنه پراکندگی:

مناطق گرمسیری آمریکا، در جنوب فلوریدا به صورت اهلی شده یافت می شود.

شرح:

گل آذین متشکل است از گرزن های خوشه ای گل های زرد، پرچم دار و مادگی دار، میوه بزرگ و خربزه مانند، سته خوراکی به وزن حدودا 15 پوند، دارای گوشت عنابی یا زرد رنگ و یک محفظه مرکزی که تعداد زیادی دانه کروی سیاه در آن دیده می شود.

خواص:

از برگ های خربزه درختی، کارپاین استخراج می شود که حاوی آنزیم های پروتولیتیک است و در ماسک های صورت، شامپوها، تقویت کننده های پوست و ... کاربرد دارد.

برگ های این گیاه از زمان های باستان برای بسته بندی گوشت و زخم های چرکین استفاده می شد. دانه های آن حاوی گلیکوزیدی است که به سینیجرین شباهت دارد.

مواد تشکیل دهنده:

 آنزیم های پروتولیتیک، کارپلین، ویتامین ها و املاح.

گردآورنده:مونا غیاثی یکتا

منابع:
بیگم فقیر،م، 1384، گونه های گیاهی گیاهان آرایشی-بهداشتی، اداره انتشارات دانشگاه گیلان.