كاربردهاي گياه فندق هندي

نام علمي: L. Sapindus trifoliatus

نام تيره: ساپينداسه

قسمت مورد استفاده: ميوه

شرح گياه: ميوه به صورت خوشه هايي روي درختان بزرگ ظاهر مي شود. موقع رسيدن سته ها نرم و سبز مايل به زردند. هرسته به اندازه يك آلوست. وقتي سته ها خشك شوند به رنگ كشمش، پوستشان چروكيده و گوشت آن ها تقريبا شفاف مي گردد. پوست دروني دربرگيرنده دانه به جز در محل زخم كه چوبي مي گردد، نازك و نسبتا شفاف است. دانه سياه، صاف و به بزري نخود است. تستا دو لايه است. بيرون آن بسيار ضخيم و سخت و قسمت درون آن غشايي است. مغز دانه سبز متمايل به زرد روغني است. لپه ها مساوي، ضخيم، سخت و گوشتي، به طور مارپيچ به سمت داخل خميده اند. ريشه‎چه كه در قاعده دانه قرار دارد به طرف گوشه پاييني و درون متمايل است. گوشت ميوه مطبوع و طعم آن ابتدا شيرين سپس تلخ است.

خواص: از قديم هندي ها اين گياه را به عنوان پاك كننده به كار مي بردند. برگ هاي فندق هندي در حمام براي درد مفصل استفاده مي شود. ريشه آن براي كاهش درد نقرس و روماتيسم استعمال مي شود.

مواد تشكيل دهنده: ساپونين ها، گلوكز، پكتين و اسيد بوتيريك.

منابع:
بیگم فقیر،م، 1384، گونه های گیاهی گیاهان آرایشی-بهداشتی، اداره انتشارات دانشگاه گیلان.